लुप्त एक नदी

लुप्त एक नदी वाहत असते रात्र दिवस


मझ अंतरी अजून कोणी हि पाहिला नाही,

सर्व लोकांनी बाह्य जगत ओळखले

हृदयात कोणी हि पण बघितला नाही

मी आणि माझी सावली अविराम गोष्ट करतात

माझी पृथ्वी वेगळी होती, अनुराग गंधित-

समाजविहीन, स्वप्न रंजीत, मौन भाषित

माणुष फक्त माणुषसाठी

मला भूक होती प्रणय बंधुत्वाची

निशीथ संपला पण अजून प्रकाश पसरला नाही

शोधू कुठे मुकुल, मंजरी, पुष्प सुगंधित, चाहुदिशी-

अदृश्य चित्कार आणि एक बृहत मरू प्रदेश

भटक्या हृदय कुठे हि गुंथला नाही //

--शंतनू सान्याल