ध्वंस सेतू

अंग -ह्रदयी सर्वत्र माझा शापित


मी कुष्ठ वाहतो शरीरी

व्यक्तित्व भाजलेला चरित्र संदेही

हे मित्र दूरत्व बनवून ठेव माझीशी

मी अर्धरात्रीच्या प्रतिध्वनी

सांध्य प्रदीप, शंख ध्वनी नाही

मी शोधतो अश्रुबिंदू, चंद्र किरण

निशिगंध,जलतरंग नाही

जगतो पूर्ण रात्र भग्न मंदिरात

मी समाज बहिष्कृत माणुष

फिरतो झोपडपट्टी, कलंकित रस्त्यावर

अजून वेळ आहे दिशा बद्दल साठी

माझाशी प्रणय घाठ बांधू नये

रस्ता कठीण, दुर्गम कंटकमय

सकाळ बहु दूर, अपरिचित छितिजी

मी एक ध्वंस सेतू पण-

नव स्वप्न मधुर उचलून घेतो

अभिशापित माणुष हृदयात लपून घेतो /

-शंतनू सन्याल



(माझी मातृ भाषा बांगला आहे -कृपया स्वतः चूक सुधारून वाचा - धन्यवाद )